Gekke hippie, zo noemde mijn broer me toen ik zo’n 15 jaar was. Ik verfde mijn haar in donkerrood en paars en droeg ribfluwelen broeken en shirts met wijde mouwen en luisterde naar alternatieve rockmuziek. Nu word ik binnenkort 34 jaar, heb een man, twee kinderen, een huis, een baan.. Wat is er gebeurd met die hippie? En wat is sowieso eigenlijk een hippie? En wat heeft dat met Ynoarder te maken? Ik citeer Wikipedia: “Hippies verzetten zich tegen de kapitalistische en materialistische maatschappij. Deze leidde volgens de hippies enerzijds tot onnatuurlijkheid, kunstmatigheid en milieuvervuiling. Anderzijds richtten de mensen binnen deze maatschappij zich te veel op werk, geld, bezit, status, zekerheid en macht. Men verliet de burgermaatschappij (‘’drop out’’) om zelf anders te gaan leven, een tegencultuur te vestigen en op die wijze het goede voorbeeld te geven.”
Ja, er schuilt dus nog steeds een hippie in mij! Nou ja, deels dan. Mijn missie met Ynoarder is andere mensen laten ervaren hoeveel rust en ruimte het geeft om minder spullen te hebben, wat minder materialistisch te leven. Zo houd je meer tijd over voor wat je belangrijk vindt in je leven en bespaar je het milieu. Niet dat ik nou van plan ben om mijn hele leven om te gooien, en ook ik ben materialistisch ingesteld, maar met kleine stapjes kom je een heel eind.
Wie wel haar hele leven heeft omgegooid is Alowieke van Beusekom. Alowieke is niet in een hokje te stoppen en geen hippie, maar Alowieke omschrijft haar leven als volgt: “Voor mij is het de authenticiteit die ik uit wil stralen en waarvan ik hoop dat het inspireert. Er zijn allerlei mensen die mijn levensstijl inspirerend vinden en door het meteen in een vakje te plaatsen denken anderen al gauw, “O, ik heb niks met hippies, dat ben ik niet. Dan blijft de deur gelijk al gesloten. Terwijl ze zich wel zouden kunnen herkennen wanneer je er geen sticker op plakt. Ik hoop een inspiratiebron te zijn hoe leuk eenvoudig leven kan zijn, met minder spullen, zodat je sneller keuzes kan maken en beweeglijker bent.”
Alowieke kwam voorbij in het televisieprogramma “Dennis en de vrije geesten”. Ze heeft afstand gedaan van (bijna) al haar spullen, en woont in haar eigengemaakte (!) woonwagen. Meteen na het programma heb ik Alowieke een mailtje gestuurd met de vraag of ik eens langs mocht komen. Een uur later had ik een reactie terug dat ik welkom was. Een paar dagen later parkeerde ik mijn auto naast het huisje van Alowieke, dat bijna even groot was als mijn auto.
Onder het genot van een kopje thee, gezet op haar kacheltje met haar spiegel als deksel op de pan, hadden we een gesprek over van alles en nog wat, maar vooral over het versimpelen van je leven en daarmee ook ontspullen. Alowieke ziet dit proces ook als het rouwproces na het overlijden van haar man. Veel spullen waren namelijk van hem.
Hieronder wat uitspraken van Alowieke die me bij zijn gebleven en die meteen ook bruikbare tips zijn. En verder kan ik nog veel meer vertellen, maar neem een kijkje op de site van Alowieke en krijg zo een beter beeld van haar en haar leven.
- Alowieke vertelt over haar proces van ontspullen: “Spullen kwamen weer terug, werden weer voor mijn deur gezet, omdat bekenden het er niet mee eens waren dat ik dat weg deed. Het had voor hen ook betekenis. Ik heb besloten dat het uiteindelijk erom gaat wat Ík wil, dus die spullen gingen alsnog weg.
Eerst nam ik me voor om voor elk ding een goede nieuwe bestemming te zoeken, maar dit kostte teveel tijd. Soms zagen mensen er van af en was ik nog de spullen nog niet kwijt.
Minder spullen geeft rust. Spullen geven mogelijkheden, maar daardoor ontstaan ook verplichtingen. Ik was altijd druk om het voor elkaar te krijgen. Nu leef ik op 6m2.”
- Hoe kun je afscheid nemen van zoveel spullen? “De enige manier is om regels te stellen: heb je iets een jaar niet gebruikt, dan kan het weg. Hoe meer er weg gaat, hoe meer je beseft dat het niet belangrijk is.”
- Om rustiger na te kunnen denken, tot creativiteit te komen, moet je versimpelen.
- Wanneer je denkt in hokjes, en je ook oplossingen binnen deze hokjes zoekt, ga je die oplossing niet vinden.
- “Deadlines en routine in je week zijn nodig om iets te kunnen doen”, zo vertelde Alowieke bij het afscheid nemen toen ik vroeg wat haar plannen waren voor die dag. Ze gaf aan dat ze op woensdag haar blog schrijft en podcast opneemt.
Een beetje verdwaasd stond ik bij thuiskomst in onze woonkamer. Of eigenlijk was het al raar om over de drukke snelweg te rijden, thuis te komen en via onze carport, tuin, bijkeuken, keuken, deze woonkamer in te stappen. Hoeveel heeft een mens nodig?