Missie: rust en overzicht
Het is mijn missie anderen te helpen om rust en overzicht te geven in hun huis en in hun hoofd. Maar waarom wil ik dit nou zo graag? En waarom zou jij voor mij kiezen?
Even een stukje terug in de tijd. Ik werkte tien jaar geleden als ambulant begeleider. Een van mijn cliënten was een man op leeftijd. Hij woonde in een bijna antiek ogend huisje, met een perfect onderhouden tuin. We hadden dus een gedeelde passie: tuinieren. Ik noem de tuin omdat het binnen alles behalve perfect onderhouden was. Ik denk dat ik daar zo’n 3 jaar ben geweest en pas in het derde jaar de woonkamer heb gezien. Je kon hier amper komen, omdat de spullen opgestapeld waren. Ik kwam altijd achterom. We zaten in de keuken te praten. Altijd even hartelijk werd ik welkom geheten en hij stortte al zijn problemen en verhalen over me uit.
Op kantoor hebben we vaak overleg gehad hoe we hem nou het beste konden helpen. Er speelde namelijk nogal wat, want hij bedreigde mensen en was behoorlijk labiel. Het was mijn taak om een oogje in het zeil te houden, voor hem zaken te relativeren en ook andere instanties op de hoogte te houden. Nu ik het opschrijf en aan de situatie terug denk, klinkt het best spannend. Toch ben ik nooit bang geweest. Hij zei vaak dat hij me zag als zijn dochter. Hij raakte dan geëmotioneerd aangezien het onderwerp familie en kinderen erg gevoelig lag. We hadden een vertrouwensband. Verder gaf hij me dan weer een pak koekjes mee of een flesje bier voor mijn vriend (die trouwens geen bier drinkt..). Vanuit ons bedrijf mochten we eigenlijk geen dingen aannemen, maar hem dit weigeren was gewoon onmogelijk.
Nooit ben ik begonnen over de spullen die opstapelden in zijn huis. Er speelde immers zoveel, waarom zou ik over die spullen beginnen? Misschien voelde ik hoe groot zijn schaamte was over het feit dat het hem niet lukte om zijn woning netjes te houden. Nu denk ik, misschien had het hem enorm geholpen om meer rust te kunnen vinden. Zijn huis was een weerspiegeling van zijn hoofd. Had ik hem op die manier beter kunnen helpen?
In het werk als ambulant begeleider vond ik het soms vervelend dat ik, voor mijn gevoel, weinig zichtbare hulp leverde. Ik ben op zoek gegaan naar hulpverlening die dat kan bieden. Dat doet organizing. Het werk vind ik fantastisch. Mensen rust en overzicht geven is het mooiste wat er is. Want als je dat hebt, wordt het leven op alle vlakken makkelijker. Voor mij staat de mens en het verhaal achter de problemen centraal. Ik bouw graag een band op met iemand en oordeel niet. Je kunt pas echt stappen maken als er wederzijds vertrouwen is.
Ik bedenk me nu dat het bijna weer de tijd van het jaar is om de herfstaster te snoeien. De herfstaster die ik kreeg van die lieve, opvliegende man, die inmiddels overleden is. We stonden op zijn oprit, ik met een been in mijn auto en hij nog steeds druk pratend. Ik benoemde hoe mooi de herfstaster erbij stond en meteen pakte hij een schep en kreeg ik een stekje mee. Een mooie herinnering.